آن طــــوریــهــا هــَــم کـــه تــ♥ـــو فـِــکر مــیکـُـــنی نــیـــســـت...
دست روی شانه اش میگذارم و می گویم... ... چه تحملی دارد "دلت"...!!! وقتی زنده ای کلامی ندارند با تو ، امان از روزی که رفتی... گویا این مردمان با مرده ها راحت ترند تا زنده ها، گویا کلامشان را برای سنگ قبرت نگه می دارند
یاد تو افتادن هزارُ یک خاطره خرج دارد !
شـــایـَـــد عـــاشـِــقــَــت بـــودم، روزی!!!
ولـــی بـِــبیــن بی تـ ♥ـــو، هـَــم زنـــده ام، هـَــم، زنـــدگی مــیــکــُــنــَم...
فــَقـــَط گــاهی در ایـــن مــیان، یـــــادت...
زهر مـــیکــُــنــَــد بــه کــامـَــم زندگــــی را... هَــمـــــیـــــــــن!
هر پنج شنبه یا جمعه ساعت ها با سنگ سرد قبرت صحبت می کنند
هـــــــر نفـــس ،
ای کــاش یا بـــــــــــودی ،
... یـــــا اصـــلا نبودی !!!
ایـــــن که هســـتی
و کنــــارم نیســــتی ...
دیـــــــــوانه ام میکنــــــــــد....
Design By : Pichak |